Verbouwingen

Bij de grote verbouwing in 1957/1958 zijn door architect de Groot uit Joure teakhouten kozijnen aangebracht welke zijn gemaakt bij timmerfabriek Woudstra uit IJlst. Toen is ook het grote raam boven de ingang veranderd en voorzien van een kruis in het glas in lood. Bij die verbouwing is de gehele kerk opnieuw gestukadoord met een vochtkerende specie, Voboma, omdat de schimmel op de muren stond. Ook is de kerk toen geheel geschilderd, waarschijnlijk door de fa. Heeringa uit IJlst.

In 1975 is de bovenste koepel van de kerktoren vervangen, deze is in de werkplaats van fa. G.Spijksma & Zn, timmerman/aannemer te IJlst vooraf geheel volgens het bestaande model nagemaakt door de timmerlieden Gerrit de Jong en Gerrit Spijksma jr. Nadat het geheel was gemaakt is het in onderdelen naar boven gehesen en ter plaatse opnieuw in elkaar gezet en met nieuwe leien bedekt door de firma Nico Silvius uit Sneek. Het stalen kruis op de spits is toen ook gerestaureerd en de bol en de haan kregen een nieuwe laag bladgoud.
Door de toenmalige commissie van beheer is besloten, dat er niet meer een vlag op de toren gezet zal worden, maar men liever een vlaggenmast in de tuin voor de kerk zou zetten omdat dit voor de koster veel gemakkelijker was.

Er is de in de jaren heel wat getimmerd en geschilderd aan dit Godshuis om het gebouw in goede staat te houden en te bewaren voor de volgende generatie.

Schaapskooi

Zo is in 1977 de Schaapskooi aangebouwd. Er was behoefte aan meer ruimte voor vergaderingen en jeugdwerk, dus werd er door de "commissie van drie", de heren H.Boer, F.van der Wal en Joh. Spijksma een plan gemaakt om een zaal bij te bouwen en de bestaande lokalen te renoveren.
Door middel van activiteiten als o.a. een rommelmarkt, een bazaar en een elfmeren rijwieltocht werden gelden bijeengebracht om het project te realiseren. Mede door de inzet van veel vrijwilligers voor o.a. het schilderwerk is het een betaalbaar project gebleven. De bouwkundige werkzaamheden werden uitgevoerd door aannemersbedrijf Spijksma uit IJlst en de technische installatie werd uitgevoerd door Installatiebedrijf A.Sijperda uit IJlst.


zie krantenartikel in FotoarchiefOp een zondagmorgen in 1979, ca. half twaalf is er tijdens een onweersbui een vuurbol in de toren geslagen met gevolg dat er een groot gat in het torendak werd geslagen en enkele steunbalken en een hoekstijl werden vernield, maar gelukkig ontstond er geen brand. Ook de elektrische installatie in de kerk bleef niet gespaard, het stopcontact bij de ingangsdeuren lag boven op de preekstoel. Hieraan kun je zien welke kracht onweer kan hebben.
’s Avonds werd er gekerkt in de toenmalige Hervormde kerk, omdat er gevaar bestond voor vallende leien van de toren. De gehele toren kwam in de steigers te staan en alle verbrijzelde balken en dakhout werd voor zover nodig vervangen. Tevens werd het gehele torendak met nieuwe leien gedekt. Omdat er toch een steiger om de toren stond, is de torenspits toen ook geschilderd.

De laatste verbouwing werd uitgevoerd in 1992. Toen is het interieur van de kerk gemoderniseerd onder architectenbureau AG 75 uit Leeuwarden. Hierbij is het nieuwe podium voor de preekstoel gemaakt en is de centrale verwarming aangepast en er zijn toen nieuwe CV ketels geplaatst. De houten vloer van de kerk verzakte, dus daar moest ook wat aan gerepareerd worden, ik weet nog dat er verzinkte stalen U balken onder de houten onderslagbalken zijn aangebracht en de gemetselde klippen voorzien zijn van een draagvlak van krimpvrije beton zodat ze niet meer konden verzakken. Er zijn toen ook enkele vloerbalken vernieuwd en wat vloerhout vervangen en over de gehele vloer is een laag multiplex aangebracht behalve onder de banken in de kerk. Toen is er ook vloerbedekking gelegd en zijn alle banken uit het middenschip vervangen door stoelen.
De overgebleven banken en de binnenkant van de kerkzaal zijn geschilderd, de bruine kleur werd vervangen door een lichte kleur. Het plafond is bruin gebleven, omdat dat te duur werd.

Tot zover de historie van de verbouwingen in de loop van de vorige eeuw.
Gerrit. J. Spijksma